As propias figuras de nenas, nenos e adolescentes (as súas siluetas, corpos e xestos) convértense en protagonistas visuais do espazo urbano. Non se trata de representalos, senón de que eles mesmos se inscriban na paisaxe coa súa escala, a súa linguaxe e a súa presenza viva. A súa imaxe ocupa fachadas, paredes e muros, intervindo o contorno urbano coa súa identidade colectiva e a súa potencia simbólica.

        Navy Bar 

Este bar ten balances
E tamén está listo
pra se facer á vela

Encheron-noS O vaso
con toda a auga d’o Mar
pra compor un cocktail de horizontes

Pendurados d’as horas
atlas xeográficos d’esperantos
están sin tradución
E tatexan as pipas
c’o ademán políglota d’as bandeiras

Es cantar improvisado
é o mesmo
que xa se improvisou n-algures

Quen chegou avisándo-nos
d’esa cita noiturna que temos
c’o vento ao NE
n-a encrucillada d’as estrelas apagadas?

Eiquí bebe de incónito
o Mariñeiro Desconecido
—sin xeografía in literatura—
A noite d’os nautraxos
c’o seu brazo salvavidas
aferrará con nosco unha vela de chubascos

O vaso derradeiro
estaba cheo de despedidas

Pol-as ruas dispersas
ibamo-nos fechando
cada un dentro d’a sua alta-mar

N-o repouso d’algún vaso
todal-as noites naufraga o Bar.

Manuel Antonio