As propias figuras de nenas, nenos e adolescentes (as súas siluetas, corpos e xestos) convértense en protagonistas visuais do espazo urbano. Non se trata de representalos, senón de que eles mesmos se inscriban na paisaxe coa súa escala, a súa linguaxe e a súa presenza viva. A súa imaxe ocupa fachadas, paredes e muros, intervindo o contorno urbano coa súa identidade colectiva e a súa potencia simbólica.

O rapás a pirmeira esmola

(…) camiño adiante, xa á vista do pobo de As Neves, un rapás que levaba unha cabra atada púxoseme a facer preguntas:

-E logo, canda a pedire?

-Si, ando a  pedire.

-Mais leva un folico pequeno.

Antón Alonso Ríos