Praza   25/05/2017                                                                                                                                                                                                                                                                                                        “Como sería unha vila deseñada realmente polos seus habitantes, nun proceso verdadeiramente participado e que atendese ás necesidades reais da maioría? Como sería unha cidade construída para habitar, pasear, para estar vivir e non só para ir e vir da casa ao traballo e ao colexio, e do ximnasio ao centro comercial? Como sería unha cidade pensada por nenos e nenas? Son moitos os movementos que veñen reclamando espazos urbanos máis humanos e que tomen como centro os peóns e non os vehículos de motor. Nalgúns casos outórgaselles nesta reflexión un papel protagonista aos nenos e nenas; primeiro porque van ser eles e elas quen habiten no futuro estas cidades e vilas, e segundo porque son eles e elas quen máis ocupan e aproveitan no presente eses espazos: lugares de xogo ou de desprazamento a pé.”

Comparte!

Grazas polo teu aporte